Een tijdje terug ben ik bij de dermatoloog geweest om wat moedervlekken weg te laten halen, puur voor cosmetische redenen (Ik vond ze lelijk en schijnbaar ben ik toch ijdeler dan ik dacht). Er zijn toen van 1 plekje wat cellen weggeschraapt voor onderzoek, en het bleek uiteindelijk helemaal weggehaald te moeten worden. Vandaag had ik daarvoor een afspraak in het ziekenhuis.
Ik was in eerste instantie in de veronderstelling dat het een preventieve maatregel was, en groot was dan ook mijn verbazing toen ik vanmiddag te horen kreeg dat het wel degelijk huidkanker betrof. Een niet-levensbedreigende vorm weliswaar (een zgn. basaalcelcarcinoom), maar toch... Het zet je wel even aan het denken.
Nu is het de laatste anderhalf jaar toch al raak qua kanker in mijn omgeving...
- vorig jaar januari werd er bij een collega borstkanker geconstateerd. Gelukkig is de behandeling goed verlopen. Na een jaar uit de roulatie te zijn geweest, is ze een aantal maanden geleden weer begonnen met werken.
- rond dezelfde periode hoorde de tante van een (inmiddels ex-) collega dat ze borstkanker had. Twee maanden later is ze overleden.
- vorig jaar mei werd bij mijn opa longkanker geconstateerd. De behandeling heeft aangeslagen, maar bij de laatste controle leek het erop dat er een nieuw plekje op zijn andere long zit. Komende week moet hij opnieuw terugkomen in het ziekenhuis en horen we of hij ook hiervoor behandeld zal moeten worden.
- bij een kennis die ik ken via het scrapbooken is vorig jaar zomer baarmoederhalskanker vastgesteld. Inmiddels is de behandeling afgerond en gaat het weer goed met haar.
- vorig jaar zomer is de oom van een collega overleden aan kanker. Hij was terminaal en heeft uiteindelijk voor euthenasie gekozen.
- vorig jaar augustus heeft de zus van mijn tante een borstoperatie i.v.m. borstkanker ondergaan.
- in het najaar is een oud-collega overleden aan huidkanker.
- rond november werd bij een collega van mijn vader leverkanker geconstateerd. Het was al te ver gevorderd om te kunnen behandelen. 4 Mei van dit jaar was de uitvaart.
Je zou er bijna depressief van worden...
***********************************************************************************
A while back I visited the dermatologist to have some moles removed, purely for cosmetic reasons (apparently I'm more vain than I'd like to admit...). They removed a few cells from one spot for testing, and today I had the appointment to have the spot completely removed.
Initially I thought it was a precaution because the spot might become a problem in the future, so imagine my surprise when I was told it already was skin cancer. A non-life-threatening form of skin cancer (a so-called basal cell carcinoma), but skin cancer nonetheless so it does make you think.
Unfortunately cancer has reared its ugly head a lot around me these past 18 months or so:
- a colleague of mine was diagnosed with breast cancer in January of last year. She underwent treatment all year, which fortunately went well, and has slowly been making a comeback at work for a few months now.
- around the same time, the aunt of a former colleague was diagnosed with breast cancer as well. Unfortunately there was nothing that could be done for her and she died 2 months later.
- in May of last year, my granddad was diagnosed with lung cancer. So far the treatment seemed to be effective, but on his last check-up they noticed some new spots on his lungs. He has a doctor’s appointment next week to discuss the options.
- an acquaintance I know through scrapbooking was diagnosed with cervical cancer last year. They caught it in time and after extensive treatment, she’s been pronounced ‘clean’.
- during the summer, a colleague’s uncle died of cancer. There was no further treatment possible, and he made the choice to be euthanized.
- last August, the sister of one of my aunts (by marriage) lost one of her breasts due to breast cancer.
- ai autumn, a former colleague lost the battle to skin cancer.
- around November, one of my dad’s friends and colleagues was diagnosed with inoperable liver cancer. He died a few weeks ago.
It’s almost enough to make you depressed…
No comments:
Post a Comment