30 December ben ik met Baloo naar de dierenarts geweest. Ze wilde maar niet eten, en vorig jaar had ze ook zo'n bui rond deze tijd van het jaar. Haar buikje voelde een beetje hard aan, maar met een paar daagjes Carprofen drops was het gelukkig zo weer voorbij.
Maandag merkte ik tijdens het verschonen van de kooi dat ze een beetje raspend ademde. Omdat het al tegen 11-en was, nam ik me voor om de ochtend erna even extra te checken hoe het met haar ging.
Dinsdagochtend pakte ik haar op om even goed naar haar ademhaling te luisteren en bleek ze ineens een grote bult in haar keel te hebben. Die zat er de avond ervoor écht niet hoor!
De zaak gebeld of ik 's middags een paar uurtjes op kon nemen om naar de dierenarts te gaan. Gelukkig is de bezetting op dinsdag meestal vrij goed, dus dat was geen probleem. Om 9 uur meteen de dierenarts gebeld om voor 's middags een afspraak te maken en om een lang verhaal kort te maken: ze mocht meteen blijven. Inmiddels was de bult tot een formaatje tennisbal uitgegroeid en er zat maar 1 ding op: het mes erin (€€€€).
Hoewel het best een zware operatie was ging alles gelukkig vrij voorspoedig en mocht ik haar 's avonds weer ophalen, samen met een heel arsenaal aan medicijnen.
Na een dag of 2 begon de wond op te zwellen. Vrijdagavond ben ik voor de zekerheid toch nog maar even bij de dierenarts langs geweest. De wond is iets gaan ontsteken maar volgens de dierenarts ik doe alles wat ik zou moeten doen.
Tijdens het weekend kwam er steeds meer vocht uit en het begon ook een beetje onwelriekend te ruiken. Vandaag dus maar weer gebeld en het advies gekregen om met een verdunde betadineoplossing de wond te ontsmetten.
Baloo ondergaat alles gelaten maar braaf, en eet zelfs alweer een beetje uit zichzelf. Ik hoop iig dat dit geen voorbode is van een herhaling van vorig jaar, toen er geen maand voorbij ging zonder een bezoekje aan de dierenarts...
On 30 December I took Baloo to the vet because she wouldn't eat. Coincidentally, she'd had a similar problem last year around the same time. Her tummy felt a bit hard, so I administered Carprofen drops for a few days and she was back to her old self in no-time.
This Monday, when I was cleaning the girls' pen, I noticed her bearthing was a bit odd. Since it was late already, I made a mental note to check up on her again in the morning.
When I picked her up to check her breathing on Tuesday morning, I noticed she had a big lump in her troat. I was positive that had not been there the night before!
Called the office to ask whether it was ok to take a few hours off in the afternoon to go the vet. Fortunately there is sufficient staff on Tuesdays so it wasn't a problem.
Called the vet at 9 a.m. to make an appointment for that afternoon. To make a long story short: the lump had grown to tennis ball size so they kept her in order to perform surgery (€€€€) the same day. Although it was quite a difficult operation, she recovered well and I could take her (as well as a whole arsenal of meds) home again that night.
After a day or two, the wound started to swell. Just to make sure, I went to the vet again on Friday night. The wound had started to fester somewhat, but according to the vet I was doing everything right.
Over the weekend, the infection got worse and the wound also started to smell. So I called again today and was advised to clean it with a diluted betadine solution.
Baloo undergoes everything without too much complaint and has even started eating a bit by herself again. In any case, I hope this is not a repetition of last year when hardly a month went by without at least one vet visit...
No comments:
Post a Comment