Gisteren belde m'n moeder op: m'n opa voelde zich niet lekker, en na een bezoekje aan de huisarts mocht 'ie meteen door naar het ziekenhuis vanwege hartritmestoornissen.
Hij is een nachtje ter observatie gebleven en mocht vandaag gelukkig weer naar huis, maar moet voorlopig wel aan de bloedverdunners.
En als extra bonus mag 'ie volgende week ter controle langs bij de longarts en bekijken ze of het vlekje dat ze 3 maanden geleden op z'n ándere long hebben gevonden opnieuw kanker is...
Toen m'n ouders 'm in het ziekenhuis op gingen halen, hadden ze nog een vervelende mededeling: z'n jongste zus was dat weekend overleden. Ze is gisterochtend in huis gevonden door haar dochter.
En het verhaal wordt nog erger: zaterdagochtend had ze bij een medewerker van het verzorgingstehuis waar ze woonde aangegeven dat ze zo'n last had van hoofdpijn. Die schijnt daarop gezegd te hebben dat ze maar een paracetamolletje moest innemen. Ze blijkt later die dag te zijn overleden aan een hersenbloeding, en is dus pas gisteren door haar dochter gevonden toen die op visite kwam.
Het was blijkbaar teveel moeite voor de mensen van het verzorgingstehuis om even te checken of het wel goed ging met haar...
No comments:
Post a Comment