Boo gedroeg zich al een paar dagen 'raar', veel te mak voor zo'n zenuwenlijer. Maar dan nog kan het snel gaan: maandagochtend at ze nog, maandagmiddag had ze diarree, maandagavond naar de dierenarts (en haar daarna voor de zekerheid maar even apart gezet), dinsdagochtend dood.
Toen ik haar 's ochtend antibiotica gaf was ze al heel zwak, ze rolde om en ademde zwaar. Toen ik 's middags om half 2 thuiskwam (ik had een vrije middag genomen en alvast een afspraak bij de dierenarts gemaakt), lag ze al verstijfd in haar kooi. Ze moet dus vlak nadat ik naar m'n werk ben gegaan zijn overleden.
's Middags heb ik haar naar de dierenarts gebracht, met het verzoek haar lijfje op te sturen voor sectie. Het is allemaal zo snel gegaan, en de dierenarts had ook niet echt een verklaring. Ouderdom kan het niet zijn geweest, ze was pas 3. En voordat ik straks nóg 4 dode cavia's heb, wil ik liever weten of ze aan iets besmettelijks is overleden. Helaas kan het wel 2 weken duren voordat er uitslag is, dus voor de zekerheid zitten de andere dames nu ook aan de antibiotica...
Toen de ratten een paar jaar geleden overleden, had ik al besloten dat ik er nog een caviaatje bij wilde. Tijdens de vakantie van m'n ouders kon ik de auto lenen en het vliegtuig naar Turkije was nog niet vertrokken, of ik liep al bij Intratuin! Daar, verstopt tussen het hooi, zat Boo.
Baby Boo, nov 2004
Boo is altijd schichtig gebleven, ik denk dat ze niet zo goed gesocialiseerd is bij de fokker. Haar vaste plekje was dan ook een stuk PVC-buis waarin ze zich kon verstoppen...
Typisch Boo...
Tegen de andere cavia's was ze juist vrij bazig. Ze heeft een tijd met Teddy een kooi gedeeld, maar zat haar op een gegeven moment constant achterna terwijl Teddy de boel bij elkaar krijste. Ik had toen net Baloo gekocht, die op haar beurt snakte naar gezelschap. De oplossing: Baloo bij Teddy en Boo voorlopig alleen. Iedere week kon ze nog wel met de rest in de gang spelen tijdens het schoonmaken van de kooien.
Toch deed het haar zichtbaar goed toen de dames met z'n allen naar de grote kooi verhuisden en Boo de hele dag in het gezelschap van de rest was.
nog geen week geleden, kennismaking met Pluk
Boo was m'n kleine neurootje, die al wegstoof als je 'boe' zei (vandaar haar naam...) Arm beessie... Hopelijk heb je nu wat meer rust.
Dat bovenste strootje is tóch het lekkerst...
Boo: nov 2004 - 18 dec 2007
No comments:
Post a Comment